İLETİM TİP İŞİTME KAYBI

İşitsel uyaranların iç kulağa iletimini engelleyen dış veya orta kulaktaki bozukluklar nedeniyle gelişen işitme kaybıdır. Bu tip işitme kayıplarında iç kulak işlevi normaldir. Dış kulak ve orta kulak problemleri genel olarak iki farklı şekilde gözlemlenmektedir.

Nedir?

İşitsel uyaranların iç kulağa iletimini engelleyen dış veya orta kulaktaki bozukluklar nedeniyle gelişen işitme kaybıdır. Bu tip işitme kayıplarında iç kulak işlevi normaldir. Dış kulak ve orta kulak problemleri genel olarak iki farklı şekilde gözlemlenmektedir.

  1. Embriyolojik malformasyonlar
  2. Travma veya enfeksiyon öyküsü
Kalıcı mıdır?

İletim tipi işitme kaybı, etiyolojisine göre geçici veya kalıcı seyredebilmektedir. Genellikle kalıtsal faktörlerin etkisiyle ortaya çıkan, medikal veya cerrahi tedavi yöntemlerine yanıt vermeyen dış/orta kulak deformasyonları kalıcı iletim tipi işitme kaybının çoğunluğunu oluşturmaktadır. Geçici iletim tip işitme kayıpları ise özellikle pediatrik popülasyonda, orta kulağın anatomik yatkınlığı gereği sıkça gözlenmektedir. Yenidoğan döneminden itibaren sıklıkla karşılaşılır. Örneğin, yenidoğan işitme tarama testlerinde elde edilen yanlış pozitif sonuçların en sık nedeni geçici iletim tipi işitme kayıplarıdır 1.

İşitme eşikleri hangi seviyededir?

İletim tip işitme kayıplarında, saf ses odyometrisi ile yapılan değerlendirmelerde kemik yolu işitme eşikleri normal sınırlarda seyrederken, hava yolu işitme eşikleri normal sınırlardan daha yüksek seviyede elde edilmektedir. Bu nedenle hava yolu ve kemik yolu işitme eşikleri arasında hava kemik aralığı bulunmaktadır. Bu hava kemik aralığı patolojinin bulunduğu anatomik bölgeye ve patolojinin şekline göre artar ya da azalır 2.


Tedavi edilir mi?

İletim tipi işitme kayıpları genelde medikal veya cerrahi tedaviye yanıt vermektedir. Bu tedavilerin uygulanamaması veya yetersiz kalması durumunda işitme cihazı ile süreç yönetimi sağlanmaktadır 3. Pediatrik grupta görülen uzun süreli işitme kayıpları dil gelişimini ve akademik performansı olumsuz yönde etkilemektedir 4, 5.

İletim tipi işitme kayıplarının nedenleri?

Timpanik membran perforasyonu:

Orta kulak enfeksiyonlarının en sık karşılaşılan komplikasyonudur. Travmatik sebeplerle perforasyon gelişebilmektedir. Timpanik membran perforasyonunun neden olduğu işitme kaybı ranjı oldukça değişkenlik göstermektedir. Bu değişkenlikler perforasyonun yerine ve boyutuna bağlıdır. Genel olarak bakıldığında perforasyonların neden olduğu işitme kaybı çok hafif derecede iletim tipi işitme kaybıdır 11.

Buşon:

Dış kulak yolundan salgılanan serümen: kulağı kir, toz, yabancı cisim gibi yabancı etkenlere karşı korumaya yardımcı olmaktadır. Bazı kişilerde salgılanan fazla serümen dış kulak yolu ile atılamaz ise buşon adı verilen serümen tıkaçları oluşmaktadır. Buşon hem kütle hem de katılık etkisi oluşturur ve bu durum odyogramda düz konfigürasyona sahip, genellikle hafif derecede iletim tipi işitme kaybına neden olmaktadır 2, 6.

Atrezi:

Dış kulak yolunun kapalı olması durumudur. Konjenital ve kişinin her iki kulağında rastlanabilecek bir anomalidir. Yaklaşık 60dB işitme kaybına neden olmaktadır. Atrezinin oluşturduğu ek membranöz veya kemik tıkaçlar dış kulağın kütlesini ve katılığını arttırarak düz konfigürasyonlu işitme kaybına neden olmaktadır 7, 8.

Eksternal otit:

Kulak kepçesi veya dış kulak yolunda meydana gelen enfeksiyonlardır. Dış kulak yolunda enfeksiyon etkisiyle meydana gelen stenoz veya blokaj işitme kaybına neden olabilmektedir. Bu durumlarda yaklaşık 30dB işitme kaybı gözlemlenmektedir 9.

Mikrotia:

Kulak kepçesinin anormal derecede küçük boyutta olmasıdır. Malformasyon boyutuna göre neden olduğu işitme kaybı derecesi değişmekte ve iletim tiği işitme kaybı ile sonuçlanmaktadır 7.

Dış kulak yolu stenozu:

Dış kulak yolunun normal boyuttan daha dar olması durumudur. Daralma boyutuna göre işitme kaybının derecesi değişmekle birlikte iletim tipi işitme kaybı gözlemlenmektedir 10.

Kolesteatom:

Kronik otitis mediayı takiben gelişmektedir. Sıklıkla karşılaşılan, timpanik membranın zayıf kısmının orta kulak boşluğuna doğru retrakte olması durumudur. Hafif derecede işitme kaybından intrakraniyel enfeksiyonlara kadar değişkenlik gösterebilen komplikasyonlara yol açabilmektedir. Başlangıçta çoğunlukla iletim tip işitme kaybı gözlenmekle birlikte, kolesteatomun iç kulağa ulaşması halinde geri dönüşü olmayan sensörinöral tipte işitme kaybı görülebilir 14.

Otitis media:

Özellikle pediatrik grupta çok sık karşılaşılan, lokal ve sistemik bulguların geliştiği orta kulağın inflamatuar bir hastalığıdır. Orta kulakta sıvı birikimi, kulak ağrısı, yüksek ateş gibi semptomlara neden olmaktadır. En sık 6-18 ay aralığında görülmektedir. Otitis media, ek bir komplikasyon gelişmediği sürece iletim tipi işitme kaybı ile seyretmektedir. Orta kulakta sıvı birikim seviyesine bağlı olarak işitme kaybı derecesi değişkenlik gösterebilmekle birlikte genellikle çok hafif veya hafif derecede iletim tipi işitme kaybı izlenmektedir 12.

Otoskleroz:

Kokleanın labirent kapsülünü ve stapesi etkileyen kemik dokusundaki büyüme ile meydana gelen temporal kemiğin idiyopatik lezyonudur. Histolojik aktiviteye, patolojinin boyutuna, etkilenen bölgenin lokasyonuna göre neden olduğu işitme ve denge kaybı değişkenlik göstermektedir. Ossifikasyon odaklarının genellikle oval pencere bölgesinde yaygınlık göstermesi nedeniyle stapes tabanında fiksasyon meydana gelmektedir. Otoskleroz genellikle bilateral seyrederken işitme üzerine etkisi her iki kulakta da aynı olmayabilir. Fiksasyon durumuna bağlı olarak işitme kaybı tipi ve derecesi değişkenlik göstermektedir 13.


KAYNAKLAR

1-Aithal S, Aithal V, Kei J, Driscoll C. Conductive hearing loss and middle ear pathology in young infants referred through a newborn universal hearing screening program in Australia. J Am Acad Audiol. Oct 2012;23(9):673-85. doi: 10.3766/jaaa.23.9.2
2-Senkal ÖA. Derecesine ve lokalizasyonuna göre isitme kayplari. In: Belgin E, ed. Temel Odyoloji. Gines
Tip Kitapevi; 2017:301-302:chap 22.
3- Schlauch RS NP. Puretone Evaluation. In: Jack Katz, ed. Handbook Clinical Audiology. Williams & Wilkins; 2009:30-49.
4-Rapin I. Conductive hearing loss effects on children’s language and scholastic skills. A review of the literature. Ann Otol Rhinol Laryngol Suppl. Sep-Oct 1979;88(5 Pt 2 Suppl 60):3-12. doi: 10.1177/00034894790880s502
5-Dobie RA, Berlin CL. Influence of otitis media on hearing and development. Ann Otol Rhinol Laryngol Suppl. Sep-Oct 1979;88(5 Pt 2 Suppl 60):48-53. doi:10.1177/00034894790880s505
6-Michaudet C, Malaty J. Cerumen Impaction: Diagnosis and Management. Am Fam Physician. Oct 15 2018;98(8):525-529
7-Zhang TY, Bulstrode N, Chang KW, et al. International Consensus Recommendations on Microtia, Aural Atresia and Functional Ear Reconstruction. J Int Adv Otol. Aug 2019;15(2):204-208. doi: 10.5152/iao.2019.7383
8-Stach B. Clinical Audiology: An introduction. 2nd ed. Delmar Cengage Learning; 2010:136-141.
9-Wipperman J. Otitis externa. Prim Care. Mar 2014;41(1):1-9. doi: 10.1016/j.pop.2013.10.001
10-Mahoudeau P, Tringali S, Fieux M. External auditory canal stenosis. Eur Ann Ororhinolaryngol Head Neck Dis. Jan 2022;139(1):49-50. doi: 10.1016/j.anorl.2021.06.008
11-Tringali S, Dubreuil C, Bordure P. [Tympanic membrane perforation and tympanoplasty]. Ann Orolaryn-gol Chir Cervicofac. Nov 2008;125(5):261-72. Les perforations tympaniques et les grefles de tympan. doi:10.1016/j.aorl.2008.01.005
12-Leichtle A, Hoffmann TK, Wigand MC. [Otitis media: definition, pathogenesis, clinical presentation, diagnosis and therapy). Laryngorhinootologie. Jul 2018;97(T):497-508. Otitis media – Definition, Pathogenese, Klinik, Diagnose und Therapie, doi:10.1055/s-0044-101327
13-Rudic M, Keogh I, Wagner R, et al. The pathophysiology of otosclerosis: Review of current research. Hear Res. Dec 2015;330(Pt A):51-6. doi: 10.1016/j.heares.2015.07.014
14-Rutkowska J, Özgirgin N, Olszewska E. Cholesteatoma Definition and Classification: A Literature Review.
J Int Adv Otol. Aug 2017;13(2):266-271. doi: doi:10.5152/iao.2017.3411

ODYOLOJİK TANILAMA / Parçadan Bütüne

Doç. Dr. Merve BATUK
May 16, 2025

Bilgiler yazılırken Sn. Doç. Dr. Merve BATUK hocamızın ODYOLOJİK TANILAMA kitabından faydalanılmıştır.